-
1 maskować się
несов.маскирова́ться -
2 maskować\ się
несов. маскироваться -
3 maskować się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > maskować się
-
4 maskować się
[масковачь шіĕ]v.ndk -
5 maskować się
маскуватися -
6 maskować
to camouflage; (przen) to mask* * *ipf.2. (= udawać) assume a disguise, dissemble.3. chem. mask.ipf.1. (= konspirować się) camouflage.2. (= ukrywać się) masquerade, dissemble.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > maskować
-
7 maskować
maskować się sich tarnen -
8 maskować mask·ować
-
9 maskować
I. vt -
10 konspirować się
-
11 konspirować\ się
несов. скрываться; маскироваться; быть на нелегальном положении+ukrywać się, maskować się
-
12 mask|ować
impf Ⅰ vt 1. (zakrywać, zasłaniać) to camouflage, to mask- maskować działa/czołgi/lotnisko to camouflage the guns/tanks/airport- maskować dół gałęziami to camouflage a pit with tree branches ⇒ zamaskować2. (ukrywać uczucia) to hide, to conceal- maskować strach/niepokój to conceal one’s fear/anxiety- uśmiech maskujący zakłopotanie a smile to cover up one’s/sb’s emabarrassment ⇒ zamaskować3. Chem. to mask Ⅱ maskować się to maintain a front a. façade- maskować się przed kimś to maintain a front a. façade in front of sb- maskować się ze swoimi uczuciami to conceal one’s feelings ⇒ zamaskować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mask|ować
-
13 zamask|ować
pf — zamask|owywać impf Ⅰ vt 1. (zasłonić) (okopy, wejście, drzwi) to camouflage ⇒ maskować 2. (ukryć) [osoba] to mask, to conceal [uczucie]- usiłował uśmiechem zamaskować smutek he was trying to conceal his sadness with a smile ⇒ maskowaćⅡ zamaskować się — zamaskowywać się 1. (zasłonić się) [wojsko, partyzanci] to camouflage ⇒ maskować się 2. (ukryć zamiary) [osoba] to disguise one’s intentions ⇒ maskować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zamask|ować
-
14 zamaskować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zamaskować
-
15 zamaskować
zamaskować pf →LINK="maskować" maskowaćmaskować się sich tarnen -
16 kamufl|ować
impf Ⅰ vt 1. (maskować) to camouflage, to disguise- kamuflować swe dążenia to camouflage one’s aspirations- uśmiechem kamuflować swój niepokój to disguise one’s anxiety with a smile- jego prawdziwe intencje były zręcznie kamuflowane his true intentions were artfully concealed ⇒ zakamuflować2. pot., żart. (chować) to conceal- kamuflował smakołyki przed bratem he was hiding the sweets and other favourite food from his brother ⇒ zakamuflowaćⅡ kamuflować się 1. (maskować się) to hide vt- kamuflował się ze swoimi zbrodniczymi zamiarami he was hiding his vicious intentions ⇒ zakamuflować się2. pot., żart. (chować się) to hide out pot.- kamuflowała się w swoim pokoju she was hiding out in her room ⇒ zakamuflować się3. pot. (ukrywać) to conceal vt- długo kamuflował się z chorobą he concealed his disease for a long timeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kamufl|ować
-
17 konspirować
ipf.1. (= spiskować) conspire, plot ( przeciw komuś against sb).2. (= kamuflować) keep secret ( przed kimś from sb).ipf.(= ukrywać się, maskować się) hide ( przed kimś from sb).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konspirować
-
18 маскироваться
konspirować się, maskować się -
19 маскуватися
maskuwatysjaдієсл. -
20 masquerade
[mæskə'reɪd] 1. vi2. nto masquerade as — udawać +acc
* * *[mæskə'reid] 1. noun((a) pretence or disguise: Her show of friendship was (a) masquerade.) maskarada2. verb((with as) to pretend to be, usually intending to deceive: The criminal was masquerading as a respectable businessman.) udawać, maskować się
- 1
- 2
См. также в других словарях:
maskować się – zamaskować się — {{/stl 13}}{{stl 7}}1. kryć się przed czyimś wzrokiem, czynić siebie niewidocznym, chować się za jakąś zasłoną : {{/stl 7}}{{stl 10}}W trakcie tej operacji wielokrotnie trzeba było się maskować, wykorzystując nierówności terenu. Oddział… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
maskować — ndk IV, maskowaćkuję, maskowaćkujesz, maskowaćkuj, maskowaćował, maskowaćowany 1. «czynić coś niewidzialnym lub trudno dostrzegalnym; zakrywać, zasłaniać, zwłaszcza obiekty wojskowe, sprzęt bojowy itp. przed nieprzyjacielem» Maskować dół, pułapkę … Słownik języka polskiego
maskować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, maskowaćkuję, maskowaćkuje, maskowaćany {{/stl 8}}– zamaskować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać, że coś staje się niewidoczne, kryć coś przed… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyczajać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyczajać sięam się, przyczajać sięa się, przyczajać sięają się {{/stl 8}}– przyczaić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przyczajać sięczaję się, przyczajać sięczai się, przyczajać sięczaj się {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konspirować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ukrywać swoją prawdziwą tożsamość, swoje zamiary; maskować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobrze się konspirować przed współpracownikami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamaskować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}maskować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… … Słownik języka polskiego
konspirować — ndk IV, konspirowaćruję, konspirowaćrujesz, konspirowaćruj, konspirowaćował, konspirowaćowany 1. «prowadzić działalność konspiracyjną; spiskować» 2. «ukrywać, taić coś» Konspirować swoje poglądy. konspirować się «ukrywać się, otaczać się… … Słownik języka polskiego
maskowanie — ↨ maskowanie się n I rzecz. od maskować (się) … Słownik języka polskiego
odegrać — dk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany odgrywać ndk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany 1. «wykonać utwór muzyczny na instrumencie lub na instrumentach; zagrać coś» Orkiestra… … Słownik języka polskiego
stanowisko — n II, N. stanowiskokiem; lm D. stanowiskoisk 1. «miejsce pobytu, postoju, wykonywania jakiejś czynności, występowania czegoś (w odniesieniu do roślin: miejsce ich występowania, wzrostu; w odniesieniu do zwierząt żyjących na swobodzie: miejsce ich … Słownik języka polskiego